تراز بازرگانی خارجی (رابطه میان صادرات و واردات) ایران در سالهای ۱۳۸۰ خورشیدی، حتی از آن چه بود، نامتعادلتر شده است. اگر تنها صادرات و واردات غیرنفتی ایران را (مرکب از کالاها و خدمات) در نظر بگیریم، این شاخص از حدود منهای ده میلیارد دلار در سال ۱۳۷۶ به منهای پنجاه و یک میلیارد دلار در سال ۱۳۹۰ رسیده است. به بیان دیگر، اگر نفت نمیبود، کسری موازنه بازرگانی ایران در سال ۱۳۹۰ به پنجاه و یک میلیارد دلار میرسید. این کسری عظیم طبعا به برکت درآمدهای ارزی ایران از محل نفت تامین شده و حتی برای کشور مازاد قابل توجهی هم باقی مانده که به ذخایر ارزی کشور افزوده شده یا به بازار ارز تزریق شده است.