سايت فرهيختگان بسکتبال -بسکتبال ايران مربيان زيادي به خود ديده است به ويژه در ۱۰ سال گذشته که درک بائرمن هفتمين مربي خارچي تيم ملي بسکتبال است.
در اين سال ها بسکتبال ايران از مربيان خارجي تا حدودي بهره برد اما در سوي ديگر اين مربيان خارجي بودند که از ظرفيت هاي بسکتبال ايران به خوبي استفاده کردند و با رزومه خوب از ايران رفتند.
با آمدن هر يک از اين مربيان معمولا تعريف و تمجيدها از شرايط فني آنها توسط فدراسيون مشحون آغاز مي شد اما با رفتن شان ، گاهي انتقادهايي از نحوه عملکرد مربيان خارجي صورت مي گرفت که جاي تعجب داشت.اوج اين انتقادها به واسلين ماتيچ بود که برادران مشحون او را پس از دو سال و اندي مربيگري در ايران ، عضو مافياي بسکتبال ! قلمداد کردند.
اين تمجيد از حاضران و نکوهش غايبان در بسکتبال ايران به صورت اپيدمي درآمده است.انگار بايد حتما پرسش از چگونگي کار مربيان را با بازيکنان ملي مطرح کرد و يک پاسخ کليشه اي شنيد.
بازيکنان در يک عادت غلط که ريشه در نوع تفکرات و حرف هاي بزرگترها دارد ، در مقابل اين پرسش که آيا مربي کنوني بهتر از قبلي است ، در قياس دو مربي غايب و حاضر ، يک پاسخ مشخص دارند . يا آري و يا درباره مربي کنوني به طرز عجيبي اظهار نظر مي کنند.
به طور مثال مي گويند با او مي توانند بهتر نتيجه بگيرند يا اين مربي از همه قبلي ها بهتر است و يا ….
اين عادت غلط در بسکتبال ايران در حالي بدعت شده است که جا دارد به اظهارات بازيکنان ديگر به ويژه از نوع حرفه اي تر هم اشاره کرد.مانند کاپيتان صمد نيکخواه بهرامي که در مقابل اين پرسش مي گويد نبايد در کار مربيان دخالت کند يا درباره مقايسه مربيان حرفي بزند زيرا وظيفه او در تيم ملي فقط بازي کردن و اجراي دستورات مربي است.
کاپيتان با اين جمله به بازيکنان ديگر مي گويد از اين عادت غلط فاصله بگيرند. عادتي که شايد به خاطر نوع برخورد و حرف هاي بزرگترها بعد از کنار گذاشتن مربيان رده هاي ملي به صور يک بدعت در بسکتبال خودنمايي مي کند و بيشتر اين موضوع را يادآور مي شود که اهالي مرتبط با تيم ملي نان را به نرخ روز مي خواهند که البته خدا کند اين طور نباشد و بازيکنان به قول کاپيتان، فقط بازي کنند و مربيان ، مربيگر